காஃப்கா நுண்மொழிகள் – 11 & 12

-

காஃப்கா நுண்மொழிகள் – 11 & 12


“ஒரு பொருளின் மீதான பார்வைகளுக்கு பலவிதமான வேறுபாடுகள் உண்டு.  உதாரணமாக, மேஜை மீதிருக்கிற ஆப்பிளை எட்டிப் பார்க்க ஒரு சிறுவன் தன் கழுத்தை கொக்கு போல நீட்ட வேண்டியிருக்கிறது.  ஆனால் அந்த வீட்டு எஜமானன் எளிதாக அதையெடுத்து தன் விருந்தாளிக்கு அளிக்கிறான்”.

 

இந்த நுண்மொழியை ஒரு ஓவியனுக்குரிய படிம கற்பனையோடு சொல்லியிருக்கிறார் காஃப்கா என்று மகிழ்கிறேன்.  ஒரே பொருள் வெவ்வேறு கோணங்களில், வெவ்வேறு எண்ணங்ளும், கருத்துக்களும் கொண்டவை என்று சொல்கிறார்.  ஒரு மேஜையின் மேலிருக்கிற ஆப்பிளை பார்க்கவே சிரமப்படுகிற ஒரு சிறுவனுக்கு அதை தின்ன வேண்டும் என்கிற ஆசையிருக்கிறது.  அதே வேளையில், அதை சுலபமாக கையில் எடுக்கக் கூடிய ஒருவர் அதை தின்னாமல் தனது விருந்தாளிக்கு அளித்து மகிழ்க்கிறார்.  அவரது எண்ண ஓட்டத்தில் சிறுவனின் ஏக்கம் இல்லை.  தானும் தின்னாமல் இன்னொருவருக்கு ஏன் கொடுக்கிறார் என்று சிறுவனும் வியக்கக்கூடும்.  அந்த ஆப்பிள் மேல் ஆர்வமும் ஆசையும் கொண்ட அந்த சிறுவன் ஏன் அதை எடுத்து தின்னவில்லை, அல்லது ஏன் தயங்குகிறான் என்று நீங்கள் சிந்திக்கலாம்.  அல்லது அந்த எஜமான் ஏன் அதை ஒரு பொருட்டாக நினைக்கவில்லை என்றும் தோன்றலாம்.  ஒரு பொருளின் மீதான பலரின் பல கோணங்கள், ஒற்றுமையாய் இருப்பதில்லை.  அவைகளே சிக்கல்களுக்கு காரணமாகின்றன.

 விவிலிய கதைகளோடு தொடர்பு உள்ளவர்கள் இக்கதையை ஆதாம் ஏவாள் சாப்பிட்ட ஆப்பிளோடும், அது தொடர்புடைய தத்துவங்களோடும் இதை தொடர்புபடுத்தி சிந்திக்கக் கூடும்.

ஆதாம் ஏவாளில் ஆரம்பித்து, நியூட்டன் வழியாக, ஸ்டீவ் ஜாப்ஸ் வரை ஆப்பிளின் வரலாறு தொடர்ந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது.

 இன்றைய தலைமுறையினருக்கு ஆப்பிள் என்றால் முதலில் மொபைல்தான் ஞாபகத்திற்கு வரும்.


கருத்துகள்

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

காஃப்கா நுண்மொழி-20

-
படம்
காஃப்கா நுண்மொழி-20     ஆலயங்களின் பலிபீடத்திலிருக்கிற குடுவைகளில் உள்ள படையலை குடித்து தீர்க்கின்றன அத்து மீறும் சில சிறுத்தைகள்.   இவை மீண்டும் மீண்டும் தொடர்ந்து நிகழ்கின்றன.   பின்னாள் இவையும் கணக்கில் கொள்ளப்பட்டு, பிறகு அதுவும் ஒரு சடங்கின் பகுதியாகிறது. என் எண்ணம்: இந்த நுண்மொழியை படிக்கும் போது, நமக்கு ஏற்கனவே அறிமுகமாகியிருக்கிற ஜென் கதை ஒன்று ஞாபகத்திற்கு வருகிறது. ஒரு ஜென் துறவியும் அவரது சிஷ்யர்களும் தியானம் செய்து கொண்டிருக்கும் போது ஒரு பூனை சத்தம் போட்டுக்கொண்டே குறுக்கும் நெடுக்கும் அலைந்ததால், தியானத்திற்கு இடையூறாய் இருப்பதாய் கருதி அந்த துறவி ”பூனையைக் கட்டிப்போடுங்கள்” என்று உத்தரவிட்டார். சில ஆண்டுகள் கழித்து அந்த துறவி இறந்து விட்டார். ஆனாலும் அந்த பூனையைக் கட்டிப் போடும் பழக்கம் தொடர்ந்து கொண்டிருந் தது . மேலும் சில வருடங்கள் கடந்தன. அந்த பூனையும் இறந்து விட்டது. வேறொரு பூனை வரவழைக்கப்பட்டு கட்டி வைக்கப் பட்டது. பல ஆண்டுகள் கழித்து சீடர்கள் ,” நம் மத வழக்கப்படி பூனையை தியான நேரத்தில் கட்டி வைக்க வேண்டும்” என நூற்குறிப்புகள் எழுதி வைத்தன ர். இந்த நுண்ம
தொடருங்கள்

Kafka Aphorism-5

-
படம்
காஃப்கா நுண்மொழி -5 “ ஒரு எல்லைக் கோட்டிலிருந்து திரும்புதல் என்ப து கிடையாது .   அதுவே அடையப்பட வேண்டிய எல்லை .” தனியாக பொருள் தரும் இந்த நுண்மொழியுடன் , ‘திரும்புதல்’ குறித்த, இதற்கு முந்தைய இரண்டு மொழிகளையும் சேர்த்து சிந்திக்க வேண்டியிருக்கிறது . மூன்றாவது நு . மொ . Paradise Lost – பொறுமையின்மை காரணமாக சொர்க்கத்தை இழந்தவர்களுக்கு வீடு ‘ திரும்புதல் ’ கிடையாது .   நான்காவது நு . மொ .   மரண ஆற்றின் கரையில் அமர்ந்துவிட்டவர்கள் திரும்புகிறார்கள் .   அந்த ஆற்றை கடந்துவிட்டவர்களுக்கு ‘ திரும்புதல் ’ என்பது கிடையாது . எனவே இந்த நுண்மொழி அடையவேண்டிய லட்சியம் குறித்ததா அல்லது திரும்புதல் இல்லாத, கடந்துவிட வேண்டிய எல்லை குறித்ததா என்பது தொடர் சிந்தனைக்குரியது. காஃப்காவின் ஆன்மீக பின்னணியில் இது மரணத்திற்கு பிந்தைய நிலை குறித்தும், சொர்க்கத்திற்கு செல்லும் பாதை குறித்தும் பேசுகிறது என்றே நினைக்கலாம். நமது வாழ்வில் நமது லட்சியம் குறித்து, திரும்புதல் என்கிற சிந்தனை இல்லாத, எல்லையற்ற பயணம் குறித்து பேசுவதாகவும் எடுத்துக் கொள்ளலாம். ஜென் கதை ஒன்று ஞாபகத்திற்
தொடருங்கள்

காஃப்காவின் நுண்மொழி-29

-
படம்
காஃப்காவின் நுண்மொழி -29     “ தீமையை உள்வாங்கிக் கொள்வதற்கான உனது தரம் தாழ்ந்த நடவடிக்கைகள் உண்மையில் உன்னுடையது அல்ல .  அவை தீமையினுடையவை .”     “ தனது எஜமானனைப் போலாக வேண்டும் என்று , அவன் கரத்திலிருந்து சவுக்கைப் பிடுங்கி தன்னை தானே அடித்துக் கொள்ளும் மிருகம் – பாவம் அதற்குத் தெரியாது , அந்த சவுக்கிலிருக்கிற புதிய முடிச்சு செய்யும் ஜாலம் இதுவென்று .” என் எண்ணம் :     புலியைப் பார்த்து பூனை சூடு போட்டுக் கொள்வது ஒரு இழிவான செயல் .  எஜமானன் கையில் சவுக்கு இருப்பதால்தான் அவன் எஜமானன் என்று நினைத்து , அச்சவுக்கால் அடிமை தன்னைத் தானே அடித்துக் கொள்வது முட்டாள்தனம் .  சவுக்கு உன்னுடையதில்லை,  ‘ தீமை ’ யினுடையது என்கிறார் காஃப்கா .     தீயாரைக் காண்பதுவும் தீதே திருவற்ற தீயார் சொல் கேட்பதுவும் தீதேயாம்   –   தீயார் குணங்களுரைப்பதுவும் தீதே யவரோ      டிணங்கி யிருப்பதுவுந் தீதே .
தொடருங்கள்