காஃப்கா நுண்மொழி-34

-

காஃப்கா நுண்மொழி-34


 “தனது அலுவலகத்தின் ஒரு மூலையில் வெள்ளையடித்துவிட்டு அவன், போருக்குப் பின்னான ஒரு தளபதியைப் போல் அயர்ந்துவிடுகிறான்”

 என் எண்ணம்:

    நானும் பார்த்திருக்கிறேன்.  நான் பார்க்கிற வேலைதான் மிகுந்த கடினமானதாகவும் சிக்கல் நிறைந்ததாகவும் இருக்கிறது என்று இறுமாந்ததுண்டு.  அதே நேரம் உடன் இருக்கிற (சும்மாவே இருக்கிற) சக, கீழ் நிலை ஊழியர்களும் தங்களது வேலைதான் சிரமம் நிறைந்தது என்று அலுத்துக் கொள்வார்கள்.  சும்மா இடுப்பில் கைவைத்துக் கொண்டு மேஸ்திரி வேலை பார்க்கிற மேலதிகாரிகளும் அதே போல்தான் அலுத்துக் கொள்கிறார்கள்.

    உங்களுக்கென்ன, மாசம் பொறந்த சம்பளம், நாங்க அப்படியா ஓடியாடி உழைச்சாதான் காசு பாக்கமுடியும் என்று அலுத்துக்கொள்ளும் நண்பர்களும் உண்டு.

    வெள்ளையடிக்கிற மனிதனின் அயர்ச்சியும் நியாயமானதுதான்.  அவனது உழைப்பும் அயர்ச்சியும் யாராலும் பாராட்டப்படுவதில்லை.  ஒருவனது உழைப்பு என்று சொல்லும் போது அது போர்வீரனின் உழைப்பிற்கு இணையானதுதான்.  இருவரும் உழைக்கிறார்கள்.  ஆனால் ஒருவனது உழைப்பு எந்த மாற்றத்தையும், விளைவையும் தருவதில்லை. அவனது உழைப்பு நின்று போனாலும் கூட எதுவும் நிகழ்ந்துவிடப் போவது இல்லை.  ஆனால் போர் வீரனின் உழைப்பு பல விளைவுகளை ஏற்படுத்தக் கூடியது.  பல வெற்றிகளையும் பல சோகங்களையும் தரக்கூடியது.  அவனோடு போரிட்ட பலர் உயிர்நீத்துப் போகலாம்.  அவர்களை மீட்டெடுக்க முடியாது.  ஒரே மாதிரியான அயர்ச்சி தருகிற உழைப்புதான் என்றாலும், உழைப்பில் இணையாக அவர்களை மதிப்பிட்டாலும், விளைவுகளின் முக்கியத்துவத்தில் இருவரும் வேறு வேறு துருவங்களில் இருக்கிறார்கள்.

    நாம் தேர்ந்தெடுக்கும் வேலையின் விளைவுகளையும் அவற்றின் முக்கியத்துவத்தையும் நாம் உணர்ந்திருக்க வேண்டும் என்பதே நாம் இந்த நுண்மொழி மூலம் புரிந்துகொள்வது.

கருத்துகள்

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

காஃப்கா நுண்மொழி-20

-
படம்
காஃப்கா நுண்மொழி-20     ஆலயங்களின் பலிபீடத்திலிருக்கிற குடுவைகளில் உள்ள படையலை குடித்து தீர்க்கின்றன அத்து மீறும் சில சிறுத்தைகள்.   இவை மீண்டும் மீண்டும் தொடர்ந்து நிகழ்கின்றன.   பின்னாள் இவையும் கணக்கில் கொள்ளப்பட்டு, பிறகு அதுவும் ஒரு சடங்கின் பகுதியாகிறது. என் எண்ணம்: இந்த நுண்மொழியை படிக்கும் போது, நமக்கு ஏற்கனவே அறிமுகமாகியிருக்கிற ஜென் கதை ஒன்று ஞாபகத்திற்கு வருகிறது. ஒரு ஜென் துறவியும் அவரது சிஷ்யர்களும் தியானம் செய்து கொண்டிருக்கும் போது ஒரு பூனை சத்தம் போட்டுக்கொண்டே குறுக்கும் நெடுக்கும் அலைந்ததால், தியானத்திற்கு இடையூறாய் இருப்பதாய் கருதி அந்த துறவி ”பூனையைக் கட்டிப்போடுங்கள்” என்று உத்தரவிட்டார். சில ஆண்டுகள் கழித்து அந்த துறவி இறந்து விட்டார். ஆனாலும் அந்த பூனையைக் கட்டிப் போடும் பழக்கம் தொடர்ந்து கொண்டிருந் தது . மேலும் சில வருடங்கள் கடந்தன. அந்த பூனையும் இறந்து விட்டது. வேறொரு பூனை வரவழைக்கப்பட்டு கட்டி வைக்கப் பட்டது. பல ஆண்டுகள் கழித்து சீடர்கள் ,” நம் மத வழக்கப்படி பூனையை தியான நேரத்தில் கட்டி வைக்க வேண்டும்” என நூற்குறிப்புகள் எழுதி வைத்தன ர். இந்த நுண்ம
தொடருங்கள்

Kafka Aphorism-5

-
படம்
காஃப்கா நுண்மொழி -5 “ ஒரு எல்லைக் கோட்டிலிருந்து திரும்புதல் என்ப து கிடையாது .   அதுவே அடையப்பட வேண்டிய எல்லை .” தனியாக பொருள் தரும் இந்த நுண்மொழியுடன் , ‘திரும்புதல்’ குறித்த, இதற்கு முந்தைய இரண்டு மொழிகளையும் சேர்த்து சிந்திக்க வேண்டியிருக்கிறது . மூன்றாவது நு . மொ . Paradise Lost – பொறுமையின்மை காரணமாக சொர்க்கத்தை இழந்தவர்களுக்கு வீடு ‘ திரும்புதல் ’ கிடையாது .   நான்காவது நு . மொ .   மரண ஆற்றின் கரையில் அமர்ந்துவிட்டவர்கள் திரும்புகிறார்கள் .   அந்த ஆற்றை கடந்துவிட்டவர்களுக்கு ‘ திரும்புதல் ’ என்பது கிடையாது . எனவே இந்த நுண்மொழி அடையவேண்டிய லட்சியம் குறித்ததா அல்லது திரும்புதல் இல்லாத, கடந்துவிட வேண்டிய எல்லை குறித்ததா என்பது தொடர் சிந்தனைக்குரியது. காஃப்காவின் ஆன்மீக பின்னணியில் இது மரணத்திற்கு பிந்தைய நிலை குறித்தும், சொர்க்கத்திற்கு செல்லும் பாதை குறித்தும் பேசுகிறது என்றே நினைக்கலாம். நமது வாழ்வில் நமது லட்சியம் குறித்து, திரும்புதல் என்கிற சிந்தனை இல்லாத, எல்லையற்ற பயணம் குறித்து பேசுவதாகவும் எடுத்துக் கொள்ளலாம். ஜென் கதை ஒன்று ஞாபகத்திற்
தொடருங்கள்

காஃப்காவின் நுண்மொழி-29

-
படம்
காஃப்காவின் நுண்மொழி -29     “ தீமையை உள்வாங்கிக் கொள்வதற்கான உனது தரம் தாழ்ந்த நடவடிக்கைகள் உண்மையில் உன்னுடையது அல்ல .  அவை தீமையினுடையவை .”     “ தனது எஜமானனைப் போலாக வேண்டும் என்று , அவன் கரத்திலிருந்து சவுக்கைப் பிடுங்கி தன்னை தானே அடித்துக் கொள்ளும் மிருகம் – பாவம் அதற்குத் தெரியாது , அந்த சவுக்கிலிருக்கிற புதிய முடிச்சு செய்யும் ஜாலம் இதுவென்று .” என் எண்ணம் :     புலியைப் பார்த்து பூனை சூடு போட்டுக் கொள்வது ஒரு இழிவான செயல் .  எஜமானன் கையில் சவுக்கு இருப்பதால்தான் அவன் எஜமானன் என்று நினைத்து , அச்சவுக்கால் அடிமை தன்னைத் தானே அடித்துக் கொள்வது முட்டாள்தனம் .  சவுக்கு உன்னுடையதில்லை,  ‘ தீமை ’ யினுடையது என்கிறார் காஃப்கா .     தீயாரைக் காண்பதுவும் தீதே திருவற்ற தீயார் சொல் கேட்பதுவும் தீதேயாம்   –   தீயார் குணங்களுரைப்பதுவும் தீதே யவரோ      டிணங்கி யிருப்பதுவுந் தீதே .
தொடருங்கள்